STORTBAK

De grote tiener

Wie ooit klaagde over een hoog Henk-gehalte in de Kroket kan nu zijn pijlen richten op Harold, die zich bedient van de werktitel HJE. Hendrik-Jan Ebels? Hallo Juinen Ebels? Henk Jezus Ebels? Wij weten het niet.

In zijn nog zo prille loopbaan als Grote Tiener (analoog aan De Grote Acht etc.) heeft HJE een lovenswaardige energie en geestdrift aan de dag gelegd op het schaakbord en in onze Kroket. Niet te filmen gewoon. Onstuitbaar. Geen houen aan. Simpel gezegd: ruim baan voor deze jonge hond. De heer HJE mag graag analyseren. Ik niet. Toch lees ik alle analyses. Helaas ontstijgt het inhoudelijk niveau (schaaktechnisch gezien) mijn bevattingsvermogen ruimschoots. Maar tussen de zetten door staan ook verbindende stukjes tekst. Die interesseren me. Let op.

Bespreekt HJE een partij die hij won, dan kan de betrokken tegenstander beter een straatje om gaan. Berg je dan maar! Putje in, dekseltje dicht, zachtjes blijven ademen! Bevlogen walst HJE u plat. U hebt gefaald en niet kinderachtig ook! U bent een ezel. Zet 15 was vreemd. De 21e werd al heel raar en bij de daarop volgende moesten wij een schaterlachje onderdrukken.

Bent u daar nog? Besluiten wij dan met de vaststelling dat u het HJE wel heel gemakkelijk hebt gemaakt. En hoe het anders had gemoeten. Doe daar uw voordeel mee. Het kan verder schaakleed voorkomen!

En nu heeft HJE een Partij van u verloren. Houdt u vast. Riemen vast, trossen los! Uw techniek is groots, uw inzicht diep. Uw opening verfijnd en het middenrif leep. En dan uw eindspel! Onhoudbaar! Stijf in de kruising! U hebt HJE laten dwalen. Ja, u hebt hem om zijn moeder laten roepen en tenslotte verpulverd. Waarom bent u eigenlijk nog geen kampioen? Vergeleken bij u is HJE gewoon een prutser. Hij geeft dit ruiterlijk toe. Tja... het gaat mij dan wat al te ruiterlijk. Op het masochistische af. Wij zien dit ook bij het Duitse voetbalelftal. Zij zijn of Weltmeister, of ze prijzen hun overwinnaars torenhoog de hemel in. Alsof ze van God hebben verloren. Dat je bij jezelf denkt: rustig nou maar.

Dan vervaardigt HJE ook nog een ander soort proza. Hier raak ik eveneens niet op uitgekeken. Doorgaans erg spits en geestig. En dat meen ik, hoor. Om zijn stortbak moest ik soms hardop lachen. Rake typeringen, veel grappen op de vierkante regel... kom maar binnen met je knecht! Ook nu hanteert HJE de wals. Helaas wordt het echter iets te plat. In zijn drang om zich te doen gelden (en om tegenreacties op te roepen; ik snap dat wel) monteert HJE namelijk de botte bijl op zijn walsje. Ik noem het druipertje, dat Sander toebedeeld wordt. U moet er toch niet aan denken, lieve lezers? Het schaap is al werkloos, en dan ook nog een verkouden piemeltje? Nee hoor, dat is niet aan de orde.

Nu goed. Ik werd zelf onaangenaam verrast door te lezen, dat ik zou klagen over dat het toernooi te serieus wordt en dat sommige spelers te goed zijn. Niets is minder waar. Het vervelende is echter, dat HJE dit tussen al zijn fraaie grappen en grollen door presenteert als een kleine waarheid: hij gelooft dat ik er echt zo over denk. Allereerst past dit niet in de satirische opzet van het geschrift. Ten tweede heb ik geen voeling met deze opinies. Ooit heb ik van enkele anderen vernomen dat ze het toernooi te ernstig vinden geworden. Ik heb dit naar voren gebracht, omdat ik graag bemiddel. Kenners weten echter, dat ik er zelf anders over denk. Ik zoek mijn sportieve falen puur bij mezelf. Anderen zijn niet te goed; ik ben simpelweg een heel slechte schaker. Desgevraagd deel ik dat steevast monter mede. Ja, en dat het sjeu wat is uitgehold, dat weten (vinden) we allemaal toch?

Hoewel ik dus bijzonder weinig van schaken weet, kan ik u mededelen dat ik partijen zelden vanuit de opening verlies, hoewel HJE eigenlijk het tegendeel beweert in zijn stortbak en zijn analyse van onze partij bij mij thuis. Openen met 1. f4 is niet inferieur. En 4. d3 is een verbetering in dit aloude systeem, gericht tegen ...Pe4, en ter verbetering van de positie van de witte e-pion. Alstublieft. En 4. d4 in de Bird wordt niet (meer) als beter gezien. Kssst! In je mand!

Voorts is openen met 1. f4 mijns inziens wel degelijk enerverend. Want ik ben de enige die dat doet. Die dat aandurft, zo u wilt. Heel apart, al zeg ik het zelf. En Scandinavisch is ook heel charmant. Vraag maar aan Freek. Echt avontuurlijk schaken vraagt meer dan alleen maar openingsboekjes napraten. (Helaas vraagt schaken ook fantasie en inzicht in het midden-, eind- en verre naspel. Daarom, en juist daarom, verlies ik zo vreselijk veel partijen.)

Gezegd moet worden, dat HJE met zijn schaakgebroddel in de Kroket bij mij zorgt voor enorme hopen inspiratie. Daarvoor oprechte dank! Ik krijg haast weer zin in schaken, als ik niet oppas, haha!

(...)

VAN DE REDACTIE:

IS HET NU UIT MET DIE ELLEN (VAN) LANGE STORTBAKKEN?????

DIT IS DE LAATSTE KEER!!

VOLGENDE STORTBAKKEN ZIJN NIET LANGER DAN EEN PAGINA OF WORDEN NIET, WIJ HERHALEN: NIET!!! GEPLAATST. DE GEVOLGEN ZIJN DAN VOOR JULLIE REKENING. ZIJN JULLIE NU HELEMAAL MAL???!!!

Naar volgende artikel