De dood of de gladiolen

Door: d'n Dré

Tik... Tik... Tik... Tik... Terwijl de secondewijzer de secondes weg tikt probeer ik mij te concentreren op de stelling die op liet bord staat. Het is weer ingewikkeld genoeg. De asbak ligt vol met peukjes, in mijn rechterhand een verse sigaret en in mijn linkerhand een potje bier, daar naast nog beker koude koffie waar ik af en toe nog per ongeluk een slok van neem. Met een vies gezicht slik het door en neem gauw een trekje van mij sigaret om de nare smaak te doen vergeten. Nadat ik mijn zet uitgevoerd heb, breng ik mijn hand naar de klok. Nog voordat ik deze ingedrukt heb komt er een onbehaaglijk gevoel over mij heen.

Ik weet dat dit de zet is die mij de overwinning of de genadeklap zal brengen. Terwijl ik de klok indruk zoeken mijn ogen naar een reactie bij mijn tegenstander. De cruciale zet gaat vaak gepaard (maar niet altijd hoor!) met de meest bedenkelijke stukoffers die ik op dat moment kan bedenken. Alcohol, cafeïne en nicotine zijn het belangrijkste krachtvoer voor mijn lichaam tijdens het schaken. Heel even haal opgelucht adem en neem tevreden een haal aan mijn sigaret. Rustig leun ik achterover en tover een glimlach op mijn gezicht want mijn tegenstander heeft niet gezien dat hij in de val gaat lopen. Of... Toch wel!!

Met zes zeges uit elf partijen (alleen Sander heeft evenveel overwinningen in dit toernooi) kan men verwachten dat ik toch één van de belangrijkste kandidaten ben voor de "IMRT-titel". Maar naast de zoete smaak van overwinningen hangt ook de geur van teleurstelling, (maar liefst vijf maal een nederlaag geleden) die mijn kans op een toernooi-overwinning tot het minimum leken te reduceren. Geen enkele keer stond ik remise toe of kwam ik remise overeen met mijn tegenstanders. Of dit uniek is? Weet ik niet (uitgezonderd dan het eerste naam loze Rabilsky Toernooi)!

Net nog drie wedstrijden voor de boeg maak ik een goede kans geschiedenis te schrijven in de 'IMRT-historie', door zonder puntendeling het Rabilskytoernooi te beëindigen.

Hulde aan mijn medekoplopers die ik toch na moet geven dat ze iets slimmer zijn dan ik: naast hun overwinningen voegen zij ook af en toe een half puntje aan hun score toe. Wil ik nog kans maken op de titel dan moet ik alleen nog maar winnen en zal ik niks hebben aan een (sa1on)remise, dus zal ik nog drie keer voor de volle buit gaan. Of, zoals mijn favoriete sportcommentator altijd zegt: "HET IS DE DOOD OF GLADIOLEN."

Aan het einde van het derde "IMRT" weten we meer. Maar voor nu welterusten gezond weer...

Naar volgende artikel