(Sommige stukjes zijn 'legendarisch'.)

De premiere

Door: M.J. Ludolph

De premiere, de premiere, in godsnaam, wat is dat?
De premiere is het eerste stukkie van M.J. Ludolph.

Geachte lezer/lezeres,

De schroom heeft mij helaas er niet van kunnen weerhouden mijn literaire aspiraties op dit stuk papier te zwalken. Nu kan ik heel goed begrijpen dat u zich afvraagt: "wie is deze M.J. Ludolph?" Voor de deelnemers aan het snelschaaktoernooi: M.J. Ludolph is die lange dweil die tijdens dit bewuste toernooi tussen bord en TV. heen en weer zwalkte. Voor de niet-deelnemer volgt onderstaand stukje vaderlandse geschiedenis.

Een X-aantal jaren geleden ontsproot de persoon in kwestie in Santpoort om vervolgens zijn jeugd te verpozen in het oh zo vrolijke, doch soms ietwat te kleine Alkmaar. Vervolgens spoedde hij zich richting Haarlem om zijn educatie te verbeteren (?) aan de HTS en zijn diensten te verbinden aan de Sneeuwbal. Dit verblijf werd korte tijd onderbroken door een verblijf in Engeland, waar hij het predikaat '6 foot 6' opgestempeld kreeg. Tot zover.

In eerste instantie wil ik mijn dank betuigen aan de volgende personen:

- Organisatoren van het 'Eerste Rabilsky Snelschaaktoernooi:

dank, ik ben u zeer verplicht voor deze mooie, doch zware avond die mij toch een aantal zweetdruppels gekost heeft.

- Hr. E. Turner: dank, misschien dat ik bij een volgende gelegenheid ook opgeef als u door uw vlag heen bent.

Dan wil ik in tweede instantie enige kanttekeningen plaatsen ten aanzien van het laatst gespeelde toernooi. Het meest opvallende is het voetenwerk geweest, dat zult u allen toch moeten beamen. Het begon allemaal met de heer Williams die, voor de aanvang van zijn partij, zijn voetenwerk op tafel wierp. Hier kunnen volgens mij twee redenen aan ten grondslag liggen:

1. hij wilde zijn m.gluteus maximus-longissimus strekken. Oftewel zijn grote en lange bilspier. Dit natuurlijk om de negen partijen durende marathon zonder pijnen aan het zitvlak te kunnen volbrengen. Dit is een uit Amerika overgewaaide techniek, waarover hier in Nederland nog onzekerheid bestaat. De heer Williams paste hem echter met succes toe;
2. hij wilde zijn tegenstander doen opschrikken met het schokeffect c.q. geur om hem/haar uit zijn/haar balans te halen. Dit laatste lijkt mij echter onwaarschijnlijk omdat dit niet in zijn karakterstructuur ligt.

Verder was daar de uiteindelijke winnaar Frank, in de wandelgangen ook wel Frenkie genoemd. Het viel op dat hij tijdens zijn partijen zijn ene voet met een hoge frequentie heen en weer bewoog. Het is Erik Drayer geweest die me daar opmerkzaam op heeft gemaakt. De theorie die hier achter ligt is een stuk ingewikkelder dan bij 'Het geval Williams'. Ik moet toegeven, ik ben er eigenlijk nog niet helemaal uit. Twee theorieën staan echter bovenaan:

1. het heen en weer bewegen van de voet met de frequentie van 600 tot 1251 Hz zorgt voor stimulatie van de hersenen. Zoals wij allen weten lopen alle zenuwbanen naar de voet. Dus door zijn voet met hoge snelheid te bewegen kon hij beter denken. Het viel dan ook op dat de frequentie bij de moeilijkere partijen hoger lag. Het is misschien de moeite waard deze techniek door te spelen aan onze J. Piket, die er momenteel weinig van bakt. Het ligt in mijn bedoeling dit verder te analyseren;
2. hij zond elektromagnetische golven uit. Schrik niet: ik weet wat dit voor gevolgen heeft voor het toernooi. Het zou fraude betekenen. Bespreking van de technische details kan ik op verzoek leveren. Het zou te ver voeren dit nu te bespreken. Dit laatste is echter puur hypothetisch. Ik moet dit vermelden omdat niets, maar dan ook niets uitgesloten mag worden. Ik beschuldig Frank dan ook nergens van. Genoeg over het voetenwerk.

Alvorens mijn bijdrage te leveren aan de nieuwe GAZET heb ik de voorgaande uitvoerig gelezen. Nieuweling zijnde leek dit me wel handig. Ik heb het trouwens met plezier gedaan. De grote vraag was natuurlijk: hoe schrijf je een stuk de GAZET waardig? Het stuk van H.J.J. Winius Bpw (Bpw?) heeft enige opheldering kunnen geven. Hij hield een uitvoerig betoog over journalistiek & sociologie. (Godsamme, je moest er wel wakker voor zijn.)

De vraag die overblijft is: "welke onderwerpen komen aan bod? Schaak, sociologie, filosofie, hoe zit het met onderwerpen als muziek, concerten, politiek, om het maar niet over voetbal te hebben? Ik hoop dat de redactie hier enige opheldering over kan geven.

Tot slot wil ik nog één ding zeggen. Ik weet niet hoe oudgedienden ten opzichte van nieuwe abonnees staan (waarvan ik er dus één ben). Zijn zij bang dat er teveel komen? Ik hoop het niet, want je moet altijd open staan voor nieuwe dingen. Veranderingen zijn noodzakelijk en onvermijdelijk. Het leven zelf is één al verandering. Rust roest.

Het was mij een genoegen, Michel Ludolph.