Pardon.

Ik schoot even uit mijn slof.

Enfin. Dat vroegen wij dus. Het kan zo niet langer doorgaan natuurlijk. Met veel persen hebben wij een Gazet van 10 (!) paginaatjes kunnen 'uitkakken'. De dunste die naar mijn weten ooit geproduceerd is. Uniek natuurlijk, maar het kan toch niet helemaal de bedoeling zijn. Even serieus: nog even en het is de moeite van het bijeen komen, het in elkaar flansen en het kopiëren niet meer waard. Wij offeren, volledig onbezoldigd, toch maar mooi een avond aan iets op dat uit begint te groeien tot een gotspe. Zoals al zo vaak gesteld: het principe van de Rabilsky Gazet is dat de Grote Tien het blad trachten te vullen, zo is dat altijd geweest. Dan zult u zeggen: moet dat dan altijd zo blijven? Ja, dat moet, zo simpel is dat. En waarom is dat zo simpel? Daarom, nee, omdat het blad anders doodgewoon ter ziele gaat. We wilden eventueel een zwart kruis op de voorpagina plaatsen, maar dat ging ons op dit moment nog iets te ver. Misschien volgende keer, want als de Gazet dan nog maar 5 pagina's telt (voorpagina, inhoud, redactie, RPB en Stortbak) is het wat ons betreft de laatste en kunnen wij de Gazet definitief begraven.

De Redactie.