Hulde en Huilen

Haarlem - 29-06-'95 - Zo er is weer eens een redactievergadering. Of de heren er zin in hebben of niet, men kon er gewoonweg niet meer onderuit of omheen. Het lezerspubliek liep al weken de kiosken plat met de vraag is-ie d'r al? Twee weken geleden is het zelfs tot een handgemeen gekomen tussen een niet nader genoemd redactielid en Juffrouw C. de V. uit de krantenkiosk op het Centraal Station te Haarlem. Waarbij het redactielid snel de benen moest nemen omdat de juffrouw van de krantenkiosk geholpen werd door de menigte. Deze wilde het redactielid opknopen aan de hoogste dwarsbalk die te vinden is in het station. De politie moest het redactielid dan ook ontzetten en het station ontruimen. Het treinverkeer ondervond hierdoor enige uren vertraging.

Ondertussen liepen alle smeekbeden van de redactie gericht aan de heer HW te D.H. om de Gazet maar vol te schrijven op niks uit. De CAO-onderhandelingen tussen de Gazet en de heer HW waren kort daarvoor stuk gelopen. HW wilde gelijk gesteld worden met de KLM-piloten qua salariëring en pensioenregeling. Kortom de burelen van de redactie bleven LEEG!!! Tot overmaat van ramp ging het schoonmaakpersoneel ook in staking, niet voor meer loon of betere secundaire voorwaarden, maar omdat men het niet meer hygiënisch verantwoord vond om de boel schoon te maken, alle redactieleden hadden namelijk letterlijk de haren uit het hoofd getrokken.

De directie van de Gazet en de directie van het overkoepelend "I.M.R.T." stonden lijnrecht tegen over elkaar.

De Gazet wilde de eisen van HW en de andere schrijvers inwilligen om zodoende de Gazet uit te laten komen. Maar de "I.M.R.T."-directie, alsmede de Raad van Commissarissen van de SV Rabilsky, wilden niet wijken van hun standpunt. Een impasse was bereikt. HJE en de roddeljournalist F. leverden respectievelijk één en twee pagina's in. Verder wilden zij niets bijdragen uit solidariteit met de heer H.W.

En als donderslag bij heldere hemel kwam de enige echte Joop D. de redactie op lopen. Joop D., die in de begin jaren van de Rabilsky Gazet één van de steunpilaren was met zijn sappige interviews, had zich alweer enige tijd teruggetrokken uit het schrijversgeweld. Zijn argument was dat hij niet goed genoeg was. Ook de 1.000.000 handtekeningen die toen overhandigd zijn aan toenmalige minister van WVC Hedy d'Ancona, konden de kleinkunstschrijver niet tegen houden. Maar zie, terug van weg geweest; in nummer 40 konden we alweer genieten van een voorproefje van deze legendarische kleinkunst schrijver. 9½ pagina legde hij op de burelen van de redactie neer. "Plop", met doffe knal liet hoofdredacteur Freek van Leeuwen een fles champagne knallen en sloot snikkend de kleine Haarlemmer in zijn armen. En als er één schaap over de dam is volgen er meer, zegt een bekend spreekwoord. De eerste slok champagne zat nog niet achter kiezen of de heer HW verscheen ten tonele.

"Mijn smeekbede (zie Gazet 41 pagina 3) om de andere Rabilskianen aan het schrijven te krijgen zijn wederom op niets uit gelopen". Sprak de Hagenaar! Hij wendde zich tot Joop D. en zei: "alleen jou kan ik altijd vertrouwen Joop! Haagse Henkie legde een dik pak papier vol geschreven a4-tjes neer en verliet de redactie. "Het zijn ook altijd dezelfden die voor het karretje gespannen worden", waren zijn laatste woorden en hij verliet de redactie.

Een redactielid.