Gammele start Jos

HAARLEM (RPB) - Het zit Jos 'Zoetemelk' niet mee. In poule A leek hij de belangrijkste outsider te worden na de geboorte van de kleine Hidde C. 'Tepels'. Deze is niet alleen dol op zoete melk (uit hoofde van zijn zuigelingschap). maar heeft tegelijk zijn vader (uit hoofde van zijn schakerschap zowel angstig voor, als fan van Jos) beroofd van zijn ooit zo onwankelbare concentratie en discipline. Een hand vol magere remises later lijkt Jos' gammele start het begin van een catastrofe te vormen...

U kent het beeld ongetwijfeld: oude mannetjes, leunend op hun fiets, de training van de selectie van Ajax, AZ of Telstar gadeslaand. En maar mopperen op "die luie De Vries" of op "die sukkel van een Meijer". De kenners weten waar ik het over heb. En die zelfde kenners vergapen zich dezer dagen aan de wat vreemd aandoende hardloopverrichtingen van de schaker Jos Nunnink. Dagelijks draaft hij zijn kilometers in de thans zonovergoten Haarlemmer Hout. Zijn gehijg weerklinkt door de statige bomen, en is in heel Haarlem-Zuid hoorbaar. Bij windstilte gebeurt het zelfs wel eens, dat het winkelende publiek op de Heemsteedse Binnenweg elkaar aanstoot, en zegt: "Ik hoor Nunnink weer zuchten." De Heemsteedse moeders sleuren hun dochters dan in blinde paniek naar binnen, want zij weten hoe laat het is als Jos begint te zuchten. Maar wanneer de dienstdoende agenten sussend mededelen dat de 'maniak van de Romeinlaan' nu in Haarlem woont, keert de rust weer.

Terwijl Jos steunend, piepend en boerend van ellende door het struikgewas voortsjokt, spreken wij het toekijkend publiek aan, dat zich verzameld heeft rond het beeld van Nicolaas Beets, waar Nunnink elke vier minuten passeert.

Wij zien jongetjes met brilletjes en de scheiding keurig in het midden. "Ik wil later net zo'n goede schaker worden als Jos", zegt er eentje, en met pen en papier in de hand wacht hij tot hij zijn idool om een handtekening kan vragen.

Voorts zien wij schaars geklede jongedames ("zomers uitgedost", zou Jos zeggen, de schalk), die ongetwijfeld wat dieper op de materie in willen gaan met de charismatische schaker. En dan zijn er de kenners. Wij zien bijvoorbeeld de heer De Haan die zelf als schaker nooit iets heeft gepresteerd, maar die niettemin feilloos weet aan te geven hoe Jos het moet spelen om toch nog kampioen te worden. "Een natuurlijk fenomeen wordt hier als abnormaal ervaren. Mensen die de topsport niet begrijpen, die zeggen: een schaker moet studeren, en niet rondjes rennen in het park! Die mensen begrijpen er natuurlijk geen Haarlemmer Hout van. Wie Jos, zoals ik en hij hiernaast me, de afgelopen jaren als een zak aardappelen futloos achter het bord heeft zien zitten, die voelt: deze jongen moet lopen. Anders wordt 't nooit wat."

Die hij hiernaast me voldoet aan het klassieke beeld van de kenner. Hij leunt zwijgend en bedachtzaam over zijn fiets, en slaat het geploeter van den Nun nors gade, alsof hij elk moment in een bittere woede-aanval kan ontsteken over zoveel gebrek aan bezieling bij de patatgeneratie, waarvan Nunnink een bekend representant is. Toch is de oude Van Leeuwen, want hij is het, een fervent Nunnink-fan: "hij is speciaal voor deze trainingsvorm naar de Wagenweg verhuisd, lekker dicht bij de Hout. Da's ook fijn voor ouwe jongens als Sjon en ik. Het scheelt ons een heel stuk fietsen om hem bezig te kunnen zien. In het begin liep-ie 's avonds ook altijd, maar zijn gehijg en gesteun lokte een heel ander slag belangstellenden, die hier andere, nou ja zeg sportieve activiteiten bedrijven in de kleine uurtjes. Nee, ik vind 't niet gek dat Jos is gaan hardlopen. Kasparow en Tzjitzjow doen 't ook. En die zijn 'r ook mee groot geworden..."

Op de achtergrond is een uitgeputte Nunnink intussen aan de 100 meter buikloop begonnen...

Joop Dribbelkoning