HJE vergeet Rabilsky-zorgen op Bonaire

Amsterdam/Bonaire (RPB) - Het drama van de finaleronde is de jonge vader Harold J. Ebels niet in de koude kleren gaan zitten. Daags na het verlies tegen Sander Janknegt -waardoor hij zijn titel diende te delen met zijn wandelende nachtmerrie Jos Nunnink en de opgebloeide Erik Draijer- pakte hij in verwarde toestand zijn koffers in de echtelijke woning. Vrouw en kind achterlatend repte hij zich naar Schiphol, en nam daar het eerste het beste vliegtuig naar Bonaire. Joop Dribbelkoning vloog mee...

Gezeten in de eerste klasse, achter een goed glas port ("Port betaalt André Spaargaren!", zo deelt de gekwelde kampioen luidkeels mede bij ieder glas dat hij bestelt), lijkt Ebels in niets meer op de geknakte schaker, die na de finale-avond nog door zijn liefhebbende vrouw met zijn hoofd uit het gasfornuis moest worden getrokken. De depressies lijken verdreven, Ebels lacht zijn hem zo kenmerkende kirlachje aan één stuk, en hij keuvelt er vrolijk op los met de struise brunette, die op het stoeltje naast hem heeft plaatsgenomen bij het instappen. Af en toe lispelt ze iets in Ebels' oor. Een enkele keer knabbelt ze daarbij schalks aan het oorlelletje van de meester. Ebels krijgt dan een kleurtje. Daarna fluistert hij iets terug. De brunette vangt dan ingehouden te giechelen aan. Ondeugd!", horen wij haar tenslotte nét iets te hard hijgen. En zo gaat dat maar door.

Wij staan in tweestrijd. Onze gedachten gaan uit naar mevrouw Ebels. Juicht zij dit reisje nog altijd toe, als zij te weten komt dat de vader van haar zuigeling tijdens zijn retraite vergezeld wordt van zijn -nu herkennen we haar!- secretaresse Nelly le Duc, bijgenaamd Het Matras? Ze hoort het hem nóg zeggen: "Ik moet er even tussenuit, schat, want de pijp is leeg na dit slopende seizoen. Ik ga een weekje moederziel alleen uitpuffen op Bonaire, en daarna zal ik me weer vol nieuwe energie op jou storten, en op de kleine Hidde C., kortom op ons gezinsleven! Vooralsnog heeft het er alle schijn van dat Ebels' pijp pas over een week echt leeg zal zijn omdat hij zich te Bonaire op iets geheel anders zal storten dan waar moeder de vrouw van overtuigd is... Moeten wij haar nu bellen? Wij staan voor een ethisch dilemma. Enerzijds behoort mevrouw Ebels dit alles te weten. Maar... anderzijds kan mejuffrouw Le Duc wellicht Ebels' gekwetste gemoed opbeuren. En dat is goed voor de schaaksport in het algemeen. Bovendien kan mevrouw Ebels een opgewekte, hooguit wat vermoeide, maar zeker tevreden echtgenoot terug verwachten... De journalistieke zwijgplicht geeft de doorslag. Wij zwijgen.

HJE toont RPB-fotografe Willeke van Dremmelen zijn reisgeld; zijn Nelly toont haar blijdschap over zoveel moois (let ook op de ring!) (RPB-foto: Willeke van Dremmelen)

Op het vliegveld van Kralendijk verdringen persfotografen, schrijvende vakbroeders en andere zich prostituerende figuren zich rond Ebels, die door de vele glaasjes port op zijn benen staat te zwaaien, en met elk slokje openhartiger wordt. Le Duc ondersteunt de doorgaans toch zo correcte Ebels, die van die situatie profiteert door haar aan alle kanten te betasten, knijpen, of anderszins lekker beet te pakken. "Niet doen, vuns!", protesteert Le Duc zwakjes. En ze bloost, want Nelly le Duc is een rakkertje van heb-ik-jou-daar!

Onze verbijsterde Antilliaanse collega's weten zich geen raad met dit, laten we zeggen, ongecompliceerde gedrag van de als onkreukbaar te boek staande Ebels. Wij van de Gazet ruiken echter een primeurtje, waar de Aktueel zijn vingers bij zou aflikken. Terwijl het ravottende paar Ebels-Le Duc zich door de menigte heen tracht te wurmen, op zoek naar een taxi, vragen wij brutaalweg: "Maar meester Ebels, hoe bekostigt U dit alles? In een vraaggesprek met Story viel immers te lezen dat U Uw wedstrijdpremies van het afgelopen Rabilsky-seizoen steeds trouw in het spaarpotje van Uw zoontje Hidde C. heeft gestopt?"

En jawel hoor, ons neusje voor het hete nieuws heeft ons opnieuw niet bedrogen! Ebels boert luidruchtig, peinst een seconde of wat, en haalt dan, tollend op zijn benen, het spaarvarkentje van Hidde C. Ebels uit zijn binnenzak tevoorschijn! Tevreden grijnzend slaat hij het varkentje bij de billen stuk op de grond, en toont fotografe Willeke van Dremmelen de flappen die uit het beestje komen rollen. Ook Nelly le Duc kan haar verbazing (en oprechte vreugde!) nauwelijks verhelen, en roept: "Oôôôh, Harold, wat komt er veel uit...!" -"Wacht maar tot vanavond", lispelt Ebels nu volkomen ongeremd, "dan zul je dat nog wel een paar kaar roepen... hahaha!" Zijn vette lach galmt nog na in de afgeladen aankomsthal, als het paar plotseling is weggescheurd in een taxi.

Wij houden u op de hoogte.

Joop Dribbelkoning